Melbourne & The Great Ocean Road

Ondanks de geweldige tijd bij de hippies van Starseed hebben we na 2 maanden afscheid genomen van een  groep leuke mensen die we  zeker  in  de toekomst  nog eens willen gaan bezoeken. Veel verschillende dingen ervaren deze tijd... leuke dingen maar  ook minder leuke dingen.  Donderdag  7 maart heeft Jaimy (een van onze mede bewoners bij starseed) ons een lift gegeven van Byron Bay naar de Goldcoast. Waar deze avond ons vliegtuig naar Melbourne vertrekt, Melbourne een plaats  in het zuiden van Australie. We waren in de ochtend al afgedropt in de Goldcoast, dus we hebben deze dag heerlijk op het strand gezeten met al ons hebben en houden... brrr  best veel spulletjes 2 dikke backpacks 2 surfboard en twee kleine rugzakken. En zwaar dat die backpacks zijn als ik (Sjoukje) val ik zowat achterover met al dat spul... we realiseerden ons dat we best veel spul met ons mee droegen. Dit is door meerdere mensen ook een aantal keren gezegd deze dag, “pff wat dragen jullie veel spullen met jullie zeg” En als mensen om je heen dat gaan zeggen dan mag je je toch af gaan vragen misschien is het beter om hier iets aan te doen... het is natuurlijk ook niet normaal dat je een naaimachine mee hebt op een wereldreis... haha. De Quicksilver pro was deze dag ook in de Goldcoast dus daar hebben we ook nog wat van mee kunnen pikken... erg leuk om de wereld top eens in het echt te hebben gezien. Toen de avond begon te vallen dachten we van we komen best laat aan in Melbourne misschien is het verstandig om een hostel te boeken voor vanavond... aardig wat hostels afgebeld maar alles was zo goed als volgeboekt... ai zou dit dan onze eerste nacht onder de brug slapen worden??? Ineens bedacht ik me dat een vriendin van Jan voor ons vertrek een bericht via facebook had gestuurd van als je nog in Melbourne komt bel me dan. Dus ik zei tegen Jan geef haar een belletje misschien heeft ze een bank voor ons om op te slapen. Belletje gedaan en geregeld... een bed om in de slapen vannacht. Daarna zijn Jan en ik lekker bij een restaurantje uit eten geweest en vervolgens de bus naar het vliegveld gepakt, waar een man in de bus ons ook nog een keer onder de neus wreef van “ joh wat een spullen zeg”  we keken elkaar aan en dachten jah...  enkele minuten later aangekomen op het vliegveld onze spullen naar de incheckbalie gebracht en daar bleek dat we dus in totale kilo’s  65kg met ons mee sleepten. Okay, hier gaan we morgen meteen wat aan doen. In het vliegtuig alle tijd om te bespreken hoe we dit het beste konden doen... Na ongeveer 2 uurtjes vliegen aangekomen in Melbourne. Het was inmiddels middernacht geen treinen meer... geen bussen meer... en het was echt te ver lopen nou omdat we toch al zoveel geld hadden uit gegeven kan er ook nog wel een taxi bij.... nou dat was een strijd opzich, de taxichaufeurs waren allemaal indianen ofzo spraken geen engels en dan staan er 6 taxi’s die mensen weg willen brengen willen ze je niet meenemen omdat je een surfboard bij je hebt en dat is allemaal wel wat lastig enzo... Gelukkig kwam er een chinesche taxichaufeur aanrijden en die dacht ik zeg niet meteen dat het niet past we proberen het eerst gewoon. Nou daar ga je dan surfboard front row in de taxi en Jan en Sjoukje achterin... thanks China!! J Aangekomen bij Georgia’s huisje klein beetje gekletst en daarna meteen lekker op bed gegaan. Georgia moest de volgende dag gewoon werken. Na lekker uitgeslapen te hebben ons bagage verhaal meteen aangepakt de volgende dag... dit betekent weer afscheid nemen van spulleltjes dus ik heb wat kleding aan Georgia gegeven wat ik toch bijna niet aan had en de dingen die versleten waren weggegooid. Een doos met de winterse kleding en de backpack van Jan naar nederland gestuurd in een doos.  Nu passen al onze spulletjes in een backpack twee surfboards in een tas en twee kleine rugzakken. Dus binnen een dag zo’n 30 kilo afgevallen wie wil dat nou niet? Soms wel moeilijk om van bepaalde spulletje afscheid te nemen  ik had bijvoorbeeld 2 lievelings truien waarvan een zowat uit elkaar viel en ook al een paar keer gerepareerd had, en de andere zat vol met bleekwater van het schoonmaken bij de camping in New Zealand maar toch blijft het dan moeilijk om zoiets weg te doen om dat je verder al geen  huis of iets hebt... maar ach het is toch maar een trui denk ik dan... dus afscheid van nemen en nu twee weken later..mis je ze niet eens meer.  Als je reist  is het hechten en onthechten keer op keer.  Maar om even weer terug te komen waar gebleven was we hebben de doos meteen dezelfde dag opgestuurd naar Nederland. Deze avond zijn  we met Georgia en een vriend van haar gezellig op pad geweest in Melbourne, lekker uit eten en gezellig even ergens een drankje gedaan. De volgende dag zouden Jan en ik een beetje de stad verkennen maar het was zo warm dat we besloten om lekker naar te strand te gaan. Die dag ook maar naar gedacht over werk enzo... op de weg terug naar huis zei ik het zou echt top zijn dat we weer op camping terecht zouden komen schoonmaken en wat in de tuin doen... Had het al helemaal bedacht en meteen de computer aangeslingerd en niet zou minder waar zijn net 3 uren geleden was er een advertentie geplaatst: Gezocht couple voor schoonmaken en tuinieren op een camping aan de Great ocean road... meteen gebeld een mail met onze cv gestuurd. De volgende dag meteen reactie terug dat we dinsdag konden beginnen. Whoeee hadden we dat even snel gefixt en precies zoals we dat graag wilden. Georgia was dat weekend vrij en had bedacht op lekker op pad te gaan met de camper en lekker te gaan surfen en ons op de terug weg af te droppen op de camping waar we gingen werken. Perfect. Afgereisd richting Wye River gestopt bij Anglesea om hier lekker te surfen en te genieten van het heerlijke weer. We hadden met de camping beheerders afgesproken dat we zondag in de namiddag/avond bij de camping aan zouden komen  natuurlijk lopen dingen vaak altijd anders dan afgesproken. Na toch wel pittig ritje kwamen rond 9 uur in de avond aan op de camping... zonder boodschappen en dat je dan bedenkt dat de supermarkt z’on honderd kilometer verderop zit... hmmm misschien toch niet zo handig. Helaas konden naar van alles geprobeerd te hebben ook niet in contact komen met de camping beheerders, geen bereik met onze telefoon en niemand die verder met hun in contact kon komen. De jongen bij het restaurant vertelde ons dat we misschien beter morgen terug konden komen. Hier natuurlijk helemaal niet op gerekend, zijn we s’avonds opzoek gegaan naar de gratis kampeerplek waar de jongen van het restaurant ons naartoe had gestuurd. Gelukkig waren met de camper van Georgia en was het weekend tot een compleet avontuur gekomen, kussens gemaakt van kleding  en met z’n 3 tjes in een bed geslapen midden in de bush... Weer een te gek avontuur. De volgende dag gesetteld in de nieuwe accomedatie en inmiddels alweer 2 weken aan het werk op de camping wat ons erg goed bevalt. We werken samen met nog 3 andere stellen waar we het erg goed mee kunnen vinden. Tot zover weer even een update van alles!!